Lipodystrofia to zespół zaburzeń o wielu przyczynach, które prowadzą do miejscowego lub uogólnionego zaniku tkanki tłuszczowej, głównie w obrębie twarzy oraz kończyn górnych i dolnych.
Osoby, które cierpią na lipodystrofię, zdają się być starsze niż w rzeczywistości. Skóra, pod którą nie znajduje się tkanka tłuszczowa, staje się obwisła jak u osoby w podeszłym wieku.
Tym samym ciało jest pokryte nieasymetryczną warstwą skóry, co jest poważnym defektem estetycznym. Jednak nie to jest najważniejsze, gdyż lipodystrofia może prowadzić do wielu poważnych chorób np. cukrzycy oraz zaburzeń metabolicznych np. insulinooporności, stłuszczenia wątroby. Stopień rozwoju zaburzeń metabolicznych jest uzależniony od poziomu zaniku tkanki tłuszczowej.
Jak wcześniej już wspomniano lipodystrofię można podzielić na miejscową i uogólnioną. W przypadku ostatniej z wymienionych, choroba dotyczy całego ciała, ale odnotowywana jest u niewielkiej liczby pacjentów. Przy lipodystrofii uogólnionej dochodzi do zmian skórnych, przerostu mięśni, powiększenia wątroby, a także chory nie toleruje glukozy lub cierpi na cukrzycę.
Dla chorych, którzy borykają się się z lipodystrofią, największy problem stanowią zmiany, jakie dotykają ich ciało. Oprócz zaniku tkanki tłuszczowej przy chorobie może wystąpić hirsutyzm, rogowacenie ciemne oraz powiększanie się tkanki mięśniowej, co sprawia, że sylwetka chorego zdaje się być niesymetryczna.
Zatem w pierwszej kolejności przeprowadzane są operacje plastyczne np. twarzy, podczas których w policzki pacjenta wszczepiany jest specjalny kolagen, a także przeszczepie się płaty skóry oraz przemieszczone zostają mięśnie twarzy.
Chorym na lipodystrofię zaleca się przestrzeganie odpowiedniej diety oraz niezbyt intensywne ćwiczenia fizyczne, ale przynajmniej 3 razy w tygodniu, trwające ok. godziny. W przypadku diety należy ograniczyć lub całkowicie wyeliminować z jadłospisu cukry proste, a w bardziej zaawansowanej formie choroby przerzucić się na produkty o niskiej zawartości tłuszczu.
Lipodystrofia może być także leczona farmakologicznie. Chorym podawana jest wówczas metformina oraz pochodne tiazolidynodionów.